Паходзіць з Жамойці на паўночным захадзе Літвы, па-літоўску назва гучыць як «zemaitijos šalta sriuba su silke».
Упершыню пакаштаваў у Паланзе, у кафэшцы «Lietuvos rytas», і быў здзіўлены і зачараваны незвычайнай свежасцю супчыка. З таго часу гэта адзін з маіх улюбёных халаднікоў.
Дарэчы, не бойцеся смажанага селядца – гэта зусім не страшна.😉
- селядзец слабасалёны альбо філе селядца слабасалёнае – 2 шт.
- капусны ці агурочны расол – 500-700 мл (у залежнасці ад канцэнтрацыі)
- цыбуля рэпкавая – 1 сярэдняя (лепш лагодная)
- агурок – 2 сярэдніх ці адзін вялікі
- зеляніна (кроп, зялёная цыбуля) – па невялікім пучку
- соль, перац
Селядзец філетаваць:

Выдаліць косткі і плаўнікі:

Замачыць хвілін на 20-30 у малацэ, каб пазбыцца залішняй солі:

Абсмажыць селядзец у раслінным алеі да залацістага колеру.

Ідэальны варыянт – смажыць на грылі, бо рыба тады атрымаецца менш тлустая.

Селядзец і агуркі нарэзаць на дробныя кубікі.
Рэпкавую цыбулю нашаткаваць як найдрабней.
Кроп і зялёную цыбулю дробна нарэзаць:

Змяшаць селядзец з зелянінай, цыбуляй і агурком і заліць расолам (папярэдне пакаштаваць: занадта канцэнтраваны расол трэба развесці вадой).
Старанна перамяшаць, пры неабходнасці – яшчэ развесці вадой, праверць на соль і перац.
Трэба ўлічыць, што і расол, і селядзец – салёныя. Соль і перац могуць і не спатрэбіцца.
Даць настаяцца.
Падаваць халодным! Варта нават укінуць пару кавалачкаў лёду:


На гарнір ідэальна пасуе вараная ці запечаная бульба. Не варта ігнараваць бульбу, тым больш што яе можна прыгатаваць за 10 хвілін.
Часам замест расолу выкарыстоўваюць кефір ці тан/айран.
Цыбулю можна папярэдне замарынаваць у разведзеным вінным воцаце на 10-15 хвілін альбо абварыць кіпенем. Але звычайна хапае кіслаты расолу, каб зрабіць цыбулю больш лагоднай.
Часам дадаюць дробна нарэзаныя яблыкі.
У Літве і Польшчы капусны і агурочны расол прадаецца ў бутэльках амаль у кожным гіпермаркеце – у тым жа аддзеле, дзе і кіслая капуста.
У Расіі існуе традыцыйны халаднік – шчучына, у якім яўна прасочваюцца агульныя карані з жамойцкім.