Страва левантыйскай кухні. А гэта Іярданія, Ліван, Ізраіль, Ірак, Палестына, Сірыя і паўднёвая Турцыя.
Назва паходзіць ад леванта-арабскага кораня «taabil» – змешваць, прыпраўляць.

Традыцыйна падаюць як частку мезэ.

У Ліване ў першую суботу чэрвеня адзначаюць «Ліванскі нацыянальны дзень Табуле».

• булгур – 100 г
• памідоры – 2 сярэдніх
• пятрушка – 1 пучок мінімум, а лепш два
• мята свежая – 1 невялікі пучок
• зялёная цыбуля – 1 пучок
• сок цытрыны
• аліўкавы алей
• перац чылі (па жаданні)
• соль, перац

---

Выкарыстоўваюць як цэлы, так і дроблены булгур. ☝️Трэба ўлічыць, что дроблены хутчэй набірае ваду.

Булгур заліць кіпенем (адзін да паўтара) і пакінуць брыняць на паўгадзіны-гадзіну (залежыць ад памеру булгуру). Павінен быць al dente.

Зліць рэшткі вады (калі ёсць):

☝️У арыгінале – менавіта замочаны, а не вараны булгур.
Можна, канечне, проста паварыць крупы 10-15 хвілін (пачытаўшы, што напісана на ўпакоўцы пад загалоўкам «Спосаб прыгатавання»).
Але, каб атрымаць сапраўдны al dente і захаваць максімум карысных уласцівасцяў пшаніцы, трэба менавіта замачыць.

У некоторых рэгіёнах бяруць толькі белую частку цыбулі, у некаторых – толькі зялёную.
Прасцей кажучы – якая ёсць, тая і ок.😊
Пятрушкі павінна быць шмат: першапачаткова выкарыстоўвалі толькі яе, а цыбуля і мята з’явіліся ў рэцэпце пазней:

Памідоры аблупіць бязлітасна і нарэзаць на маленькія кавалачкі.
Цыбулю дробна нарэзаць.
Пятрушку і мяту дробна насекчы: чым драбней, тым больш соку дасць зеляніна, і тым больш сакавітай будзе салата:

Змяшаць зеляніну:

Пакласці памідоры:

Дадаць булгур, соль, перац, цытрынавы сок і аліўкавы алей, добра перамяшаць:

Даць настаяцца ў халодным месцы не менш за гадзіну:

---

Часам дадаюць (дробна нарэзанымі):

• базілік
• вяленыя памідоры
• агурок
• разынкі
• цыбулю рэпкавую
• сумах

Традыцыяналісты лічаць памідоры, мяту і цыбулю апцыянальнымі, бо гістарычна табуле – гэта выключна булгур, пятрушка і цытрына. Салата ўсё ж старажытная, і памідораў тады яшчэ не было. Аднак амаль усе арабскія кулінарныя сайты называюць памідоры, мяту і цыбулю абавязковымі. Так што можна паспрабаваць і так, і гэтак.

Калі няма ані цэлага, ані молатага булгуру, а табуле ну вельмі хочацца – у скрайнім выпадку можна булгур замяніць на кускус. Салата атрымаецца крыху кашападобная – гэта ўсё ж прадукт з манных крупаў, а не зерне, і ён не захавае неабходнай цвёрдасці. Калі вы ўсё адно вырашылі рабіць табуле з кускусу, яго трэба проста замачыць хвілін на 10 у суадносінах адзін да аднаго: 100 г кускусу на 100 мл вады. Далей – па спісе.

РЭгіянальныя адрозненні

На Кіпры такую салату называюць тамбулі, а ў Дамініканскій Рэспубліцы – ціпіле.

У Палестыне дадаюць дробна насечаны агурок.

Сустракаецца варыяцыя «мяккі табуле»: яго запраўляюць не цытрынай, а гранатавай патакай і сумахам.

Ліванцы і сірыйцы выкарыстоўваюць значна больш пятрушкі, чем булгуру.

А ў турэцкім варыянце стравы, вядомым як «kısır» і падобным да армянскай стравы «eetch», бяруць значна больш булгуру, чым пятрушкі.