Традыцыйны польскі рэцэпт.
Прыгатаванне расцягваецца на 3 дні, затое няма неабходнасці пастэрызаваць закрытыя слоікі.
☝️Дарэчы, пастэрызацыю (працэс знішчэння мікраарганізмаў шляхам аднаразовага і непрацяглага іх нагрэву) прыдумаў толькі ў канцы XIX стагоддзя французскі мікрабіёлаг Луі Пастэр. Гэты працэс назвалі «пастэрызацыяй» менавіта ў гонар вынаходніка.
Дык вось, наш сённяшні рэцэпт сыходзіць каранямі ў «дапастэрныя» часы. Рэцэпт сліў у воцаце ахоўваецца законам і ўнесены ў пералік традыцыйных прадуктаў Куяўска-Паморскага ваяводства.
Калі ж вы не збіраецеся з’ядаць слівы на працягу года (што дзіўна, бо новыя ж слівы вырастуць, і што з імі тады?), а хочаце захоўваць іх на працягу некалькіх дзясяткаў гадоў – закрытыя слоікі варта ўсё ж пастэрызаваць. Пра тое, як гэта зрабіць, – у самым канцы.
- слівы венгеркі (пажадана цвёрдыя) – 1 кг
- воцат 10% спіртавы – 150 мл
- вада – 750 мл
- цукар – 350 г
- гваздзіка – 8-10 шт. (можна і больш, залежыць ад любові да гваздзікі)
- карыца – палачка
- перац чорны – штук 20 горошын (10 чорны плюс 10 англійскі)
- кардамон – 5-10 зярнят (па жаданні)
Слівы прамыць:

Пракалоць кожную у некалькіх месцах:

Пакласці ў шкляную ці гліняную пасудзіну:

Падрыхтаваць спецыі:

Воцат развесці вадой, дадаць цукар і спецыі:

Варыць, памешваючы, на маленькім агні (спецыі павінны аддаць свой водар марынаду), пакуль увесь цукар не распусціцца.
Давесці да кіпення.
- Тут неабходна маленькае лірычнае адступленне. Калі лянота чакаць тры дні, можна адразу раскласці слівы ў прастрэрылізаваныя слоікі, заліць марынадам, закрыць накрыўкай і пастэрызаваць. Пра гэта – ніжэй. А пакуль працягнем варыянт без пастэрызацыі.
Зняць з агню, даць крыху астыць – градусаў да 80.
Заліць марынадам слівы:

Закрыць накрыўкай:

Пакінуць на суткі:

На наступны (другі) дзень зліць марынад у асобны рондаль:

Давесці да кіпення, даць крыху астыць і зноў заліць слівы.
На трэці дзень прастэрылізаваць слоікі і накрыўкі.
Раскласці ў слоікі слівы:

Марынад давесці да кіпення і заліць ім плады:

Старанна працерці край слоіка папяровым ручніком і закрыць накрыўкай:

Перагарнуць дагары нагамі і захоўваць у прахалодным цёмным месцы:

Цярплівыя палякі чакаюць да Раства, каб атрымаць асалоду ад сліваў у воцаце, а вось некаторыя нецярплівыя беларусы з цяжкасцю пратрымаліся тыдзень, а потым здаліся, адкрылі і ўсё з’елі…

Слівы, марынаваныя паводле такога рэцэпту, спокойна стаяць да наступнага сезону сліваў.
Калі ж хочацца захоўваць іх даўжэй – слоікі варта пастэрызаваць.
Ёсць два самых простых спосабы пастэрызацыі.
У ДухоЎцы
Свежазалітыя марынадам слоікі (яшчэ гарачыя) паставіць у разагрэтую да 110°C духоўку.
Пакінуць хвілін на 20. Дастаць, праверыць – накрыўка павінна быць увагнутая ўнутр слоіка.
У вадзе, што кіпіць
У рондаль на дно пакласці баваўняны альбо ільняны ручнік.
Уліць крыху цёплай, 50-70°C, вады – яе колькасць залежыць ад колькасці і памеру слоікаў. Вада павінна быць на 2-3 сантыметры ніжэй за накрыўкі.
Паставіць слоікі ў ваду так, каб яны не датыкалі сценак і адна адной. Калі трэба – даліць вады.
На моцным агні давесці да кіпення, зменшыць агонь да мінімуму і пастэрызаваць: трохлітровыя слоікі – 20 хвілін, а слоікі меншага аб’ёму – 15 хвілін.
💡Калі не падабаюцца слівы з костачкамі – разрэзаць слівы напалам і выдаліць костачку. У такім выпадку праколваць слівы не трэба.
Выдатна пасуюць да розных гатункаў мяса, а таксама да сыру і чорнага супу.
Часта дадаюць да бігасу замест чарнасліву.