Начас — гэта закуска мексіканскага паходжання, якая складаецца з абсмажаных кавалачкаў кукурузнай аладкі (тарцільі), пакрытай соусам (найчасцей сырным) альбо іншым начыннем.
Паводле легенды, страву прыдумалі ў Мексіцы, у гарадку П’едрас-Неграс, штат Каўіла. Месца дзеі — невялікі рэстаран пад назвай «El Moderno», якім кіраваў кухмістр Ігнасіа «Нача» Аная («Нача» — скарочаная форма імя «Ігнасіа»). Неяк увечары ва ўстанову завіталі сталыя кліенткі — жонкі амерыканскіх вайскоўцаў — і папрасілі што-небудзь перакусіць, хаця кухня была ўжо зачынена. Знаходлівы Игнасіа змяшаў сыр з кавалачкамі тарцільі, дадаў туды халапенья, разагрэў і падаў на стол. «Як гэта называецца?», — спыталі дамы, маючы на ўвазе страву. «Нача», — адказаў кухмістр, маючы на ўвазе сябе.
Нягледзячы на прастату ў прыгатаванні (а можа, і дзякуючы ёй), закуска імкліва набыла папулярнасць. Калі людзі жадалі замовіць яе, яны проста казалі: «Начас, калі ласка».
Сёння на радзіме начас, у П’едрас-Неграс, штогод праходзіць міжнародны фестываль начас – тры дні ў сярэдзіне кастрычніка, з канцэртамі і іншымі культурнымі мерапрыемствамі. Ну і, безумоўна, з конкурсам на самы вялікі начас.
Дарэчы, найвялікшую порцыю начас прыгатавалі ў 2012 годзе ў кампаніі Centerplate у Канзаскім універсітэце ў Лоўрэнсе, штат Канзас. Яна важыла 2127 кг і складалася з 347 кг чыпсаў нача, 184 кг сальсы, 147 кг памідораў, 416 кг мяса і бабоў і больш як 1000 кг сыру.
Ну а ў ЗША Нацыянальны дзень начас адзначаюць 6 лістапада.
👨🏼🍳 👨🏼🍳 👨🏼🍳 👨🏼🍳 👨🏼🍳 👨🏼🍳 👨🏼🍳
- кукурузная тарцілья альбо гатовыя чыпсы начас
Каб зрабіць чыпсы начас самому, трэба проста абсмажыць кавалкі кукурузнай тарцільі.
Але значна прасцей купіць гатовыя:

Традыцыйны рэцэпт:
Прыгатаваць сырны соус для начас (Salsa de queso para nachos).
Чыпсы начас заліць сырным соусам і пасыпаць чырвоным перцам пажаданай вастрыні:


Можна дадаць кавалачкі халапенья альбо іншага перцу.
Начас З чылі кон карнэ:
Гэта бадай самы папулярны рэцэпт начас.
Прыгатаваць Чылі Кон Карнэ (Chili Con Carne).
На талерцы (падносе, сподку і г.д.) раскласці чыпсы, а зверху размясціць чылі кон карнэ:

Пасыпаць цёртым сырам:

Некалькі слаёў толькі вітаюцца:

Запекчы ў гарачай духоўцы альбо разагрэць у мікрахвалёўцы:


Bueno, buen apetito!
У ірландскіх пабах часам падаюць «ірландскія начас» – з начынкай, пакладзенай на запечаную бульбу ці нават на бульбу фры.
Ёсць нават варыянт так званых дэсертных начас. Хаця называць іх «начас» – няправільна. Гэта проста нешта салодкае накшталт джэму, шакаладу ці нават зефіру, выкладзенае на хрумсткую аснову.
Самыя распаўсюджаныя варыянты начынкі:
- фасоля
- нарэзанае і абсмажанае мяса, здробнены стэйк, часам бекон, кілбаса пепероні ці вяндліна
- соўс «Гуакамоле»
- соўс «Піка дэ гала»
- востры перац
- кінза
- зялёная цыбуля
- латук
- лайм
- аліўкі
- часнок
- смятана
- …
Самыя распаўсюджаныя сыры, якія выкарыстоўваюцца для начас:
- чэдар (англійскі сыр)
- каціха (мексіканскі сыр)
- ахака (мексіканскі сыр)
- мацарэла (італьянскі сыр)
- мантэрэй Джэк (каліфарнійскі сыр)
- пеперджэк (каліфарнійскі сыр)
- провель (папулярны ў Сэнт-Луісе)
- сырны тварог (кавалкі сыраваткі, папулярныя ў Канадзе)
Начынкі і сыры могуць падавацца ў выглядзе шведскага стала, каб кожны мог сабраць свой начас сам.