Мідыі ў кулінарыі вельмі распаўсюджаныя на паўночным узбярэжжы Еўропы, ад Брэста да самай Гаагі (дзе, уласна, і размяшчаюцца найбуйнейшыя фермы па вырошчванні мідый).

Мідыі ў віне надзвычай папулярныя ў Францыі, а мідыі ў віне з бульбай фры (moules-frites ці moules et frites па-французску, mosselen-friet па-галандску) лічацца нацыянальнай стравай Бельгіі.

Паводле адной з легенд, мідыі, першапачаткова вельмі недарагія, распаўсюдзіліся ў якасці ежы ў Бельгіі пасля эпідэміі хатняй птушкі. Перад гэтым менавіта птушка была асноўнай стравай бельгійцаў.

Вось вам яскравы прыклад любові да мідый у французска-бельгійскім рэгіёне. На штогадовым кірмашы ў французскім Лілі (які, дарэчы, ладзяць аж з 1127 года кожную нядзелю верасня) на пачатку ХХ стагоддзя мясцовыя рэстараны прыдумалі конкурс на з’яданне найбольшай колькасці мідый. Спаборніцтвы, дарэчы, ладзяцца дагэтуль. Ракавінкі з’едзеных мідый традыцыйна высыпаюць проста перад рэстаранам. Выглядае неверагодна.

Ну а найбольш папулярны рэцэпт мідый у Бельгіі і Францыі – мідыі марыніера (Moules marinière).

Нягледзячы на званне нацыянальнай стравы, мідыі з бульбай фры займаюць у Бельгіі ўсё ж другое па папулярнасці месца. Сакавіты стэйк з ялавічыны вырваўся наперад.

Стандартная порцыя на дваіх – гэта 1 кілаграм мідый.

• мідыі – 1 кг
• часнок – 2-3 зубцы
• цыбуля-шалот – 2-3 шт. невялікіх
• сметанковае масла – 50-70 г
• сухое віно – 200 мл
• пятрушка – пучок
• букет гарні: лаўровы ліст, чабор, размарын, сцябліны салеры
• соль, перац
• французскі хлеб/бульба фры з маянэзам (гарнір)

---

Мідыі прамыць пад струменем халоднай вады.
Калі мідыі зусім свежыя і злёгку прыадчыненыя – крыху сціснуць альбо пастукаць. Калі закрылася – усё окей.
Усе адкрытыя – выкінуць, зламаныя – таксама.

Калі на мідыях ёсць ракавінкі ці водарасці – ачысціць, прамыць яшчэ раз. Калі трэба, абрэзаць бісус (так называюць трывалыя бялковыя ніткі, якімі малюск чапляецца да камянёў і дна караблёў):

Часнок і цыбулю-шалот дробна нарэзаць.
Часночны прэс выкарыстоўваць не варта – без яго смак будзе ярчэйшым.
Пятрушку насекчы не занадта дробна:

Разагрэць сметанковае масла на сярэднім агні:

Абсмажыць цыбулю-шалот на працягу 1 хвіліны:

Дадаць часнок:

Абсмажваць на даволі моцным агні на працягу 5 хвілін, часта памешваючы:

Калі няма нармальнага букету гарні, можна проста выкарыстоўваць спецыі.
Пажадана пакласці іх у палатняны мяшэчак ці спецыяльны кантэйнер для спецый, каб потым не хрумсцелі на зубах:

Перакласці абсмажаную цыбулю з часнаком у рондаль (дастаткова вялікі, каб змясціць усе мідыі, прычым ён павінен быць запоўнены толькі напалову).
Можна абсмажваць цыбулю і проста ў рондлі – каму як зручней.
Дадаць букет гарні альбо спецыі, соль і перац:

Уліць віно:

Пакласці мідыі і старанна перамяшаць.
Давесці да кіпення, накрыць накрыўкай і гатаваць на пары ва ўласным соку на працягу 5-6 хвілін.

Некалькі разоў рондаль варта добра страсянуць, каб мідыі перамешваліся (ці проста перамяшаць самому):

Засыпаць нарэзаную пятрушку і зняць з агню.

Дастаць мідыі, выкінуць усе нераскрытыя.

Раскласці па вялікіх падагрэтых талерках, заліць соусам.

У Бельгіі падаюць з бульбай фры і маянэзам, а ў Францыі – са свежым багетам.

Вось куча гарачых сакавітых мідый. А ўжо выбар паміж багетам і фры няхай падкажа ваша генетычная дамінанта.😉

---

Самыя папулярныя версіі Moules marinière:

Калі змякчыць соус густымі вяршкамі ці загусціць мукой, атрымаюцца «Moules à la creme» – мідыі з вяршкамі.

Калі пры абсмажванні цыбулі дадаць цыбулю-парэй і салеру, а віно не выкарыстоўваць, атрымаюцца «Moules nature» – мідыі ва ўласным соку.

Калі віно замяніць на добрае бельгійскае піва, атрымаюцца «Moules à la bière» – мідыі ў піве.

Калі замест цыбулі выкарыстоўваць шмат часнаку, атрымаюцца «Moules à l’ail» – часночныя мідыі.

Ну і можна камбінаваць: напрыклад, «Moules à l’ail et à la crème» – мідыі з часнаком і вяршкамі.

---

І наўздагон яшчэ адна цікавая варыяцыя: паспрабуйце да мідый з вяршкамі дадаць напрыканцы ў соус крыху шафрану і каньяку.😋