«Імам Баялды» ў перакладзе з цюркскага значыць «імам страціў прытомнасць».🙃
Легенда кажа, што аднойчы турэцкі імам пакаштаваў дзесьці страву з запечаных з памідорамі баклажанаў, і, узрушаны чароўным смакам, знепрытомнеў.
Па іншай версіі, самлеў ён, калі даведаўся пра колькасць і кошт інгрэдыентаў...😁
- баклажаны – 2 вялікіх
- салодкі перац – 1 шт.
- цыбуля рэпкавая – 2 сярэдніх
- часнок – 4-5 зубцы
- памідоры – 2-3 сярэдніх
- вяленыя памідоры – 5-6 шт.
- тамат-паста – 1 ст. л.
- аліўкавы алей
- цукар
- лімонны сок (ці вінны воцат)
- зеляніна (кінза, пятрушка – абавязкова, базілік, эстрагон – пажадана)
- соль, перац, спецыі (каляндра, мускатны арэх, чабор)
Ніжэй – два варыянты: першы – правільны, другі – для гультаёў.
Правільны варыянт

Баклажаны:
Пачысціць баклажан «зебрай» (не для прыгажосці, а дзеля лагоднасці смаку), зрэзаць збоку 1/5 частку – тыпу зняць накрыўку:

Дастаць насенне:

Апрацаваны баклажан можна вымачыць паўгадзіны ў падсоленай вадзе. Гэта не абавязкова, калі баклажаны не гаркавы. Цяпер яны рэдка трапляюцца гаркавыя – хіба што хатнія няўдалага гатунку, старыя ці невядома дзе скрадзеныя.😉
У некаторых рэцэптах прапануюць папярэдне абсмажыць баклажан у аліўкавым алеі – так ён будзе мякчэйшым і больш сакавітым, але гэта ўжо не класічны варыянт.
Насенне, дарэчы, можна не выкідваць, а абсмажыць і выкарыстаць у які-небудзь бабагануш ці мтабаль.
Начынка:
Памідоры аблупіць бязлітасна:

Вяленыя памідоры дробна нарэзаць, аблупленыя – дробна насекчы.
Цыбулю нарэзаць на тонкія чвэртачкі.
Перац нашаткаваць на дробныя кавалкі.
Зеляніну здрабніць:

Цыбулю пасераваць у аліўкавым алеі да мяккасці.
Пакласці дробна насечаны часнок і абсмажваць яшчэ каля хвіліны:

Дадаць дробна нарэзаны салодкі перац і вяленыя памідоры, абсмажваць 2-3 хвіліны:

Пакласці тамат-пасту і працягваць смажыць яшчэ хвіліну:

Дадаць дробна насечаныя памідоры, соль, цукар, зеляніну, спецыі і лімонны сок.
Тушыць пад накрыўкай хвілін 8-10, у працэсе абавязкова каштаваць і карэктаваць соль, цукар і лімонны сок – сумесь павінна быць выразна кісла-салодкай.
У выніку начынка мае атрымацца дастаткова густая — як хатняя смятана:

Зноў баклажаны:
Змазаць падрыхтаваныя баклажаны знутры аліўкавым алеем.
Каб зялёны хвосцік не перасох і не страціў выгляду, яго варта загарнуць у кавалачак харчовай фольгі:

Нафаршаваць гародніннай сумессю:

Запякаць да гатовасці – у разагрэтай да 180-190 °C духоўцы хвілін 30-35.
Можна падаваць да стала як гарачым, так і халодным, з ёгуртам у якасці соусу:

Спрошчаны варыянт для гультаяватых:
Падрыхтаваць начынку (гл. вышэй).
Баклажан пачысціць «зебрай» (не для прыгажосці, а каб лепш увабраў сок) і нарэзаць на колцы таўшчынёй каля 1 см:

Абсмажыць у алеі да залацістага колеру.
Выкласці на папяровы ручнік, каб пазбыцца залішняга алею:

Пакласці баклажаны на бляху ці ў форму для запякання:

Заліць начынкай:

Запякаць да гатовасці – 20-25 хвілін пры 180-200 °C:

Падаваць да стала як гарачым, так і халодным, з ёгуртам у якасці соусу:

У ёгурт можна дадаць душаны часнок і дробна насечаную зеляніну.
У якасці гарніру добра пасуе вараная маладая бульба.😋