Цікава, што насамрэч пад гэтай назвай – «гэнсія піпкі» – хаваюцца два дэлікатэсы: фаршыраваныя гусіныя шыі і тушаныя гусіныя страўнікі.
Паспрабуем разабрацца.

Справа ў падзелах Польшчы.
Так гістарычна склалася, што на тэрыторыях, што адышлі да Прусіі і Расіі, гусінай піпкай (פּיפּקע, што перакладаецца як «трубка») называлі гусіную шыю, фаршыраваную гусінымі ж трыбухамі з цыбуляй і бульбай.

А вось на тэрыторыях, якія адышлі да Аўстрыі, чамусьці вырашылі ня парыцца – маўляў, піпка піпкай, але ж навошта такое смакоцце пхаць у гусіныя шыі… Магчыма, у Аўстрыі проста складана было знайсці прыдатныя шыі… Так ці інакш, вырашылі проста тушыць гусіныя страўнікі ў вялікай колькасці цыбулі і часнаку, чым істотна спрасцілі сабе і нам задачу.

Аўстрыйскую версію рашуча падтрымлівае народжаны на былых аўстрыйскіх тэрыторыях польскі піяніст, кампазітар і дырыжор яўрэйскага паходжання Леапольд Казлоўскі-Кляйнман, якога палякі з любоўю называюць «апошні клезмер Галічыны». Ён заўсёды сцвярджаў, што «гэнсія піпкі» – гэта менавіта рагу з гусіных страўнікаў з вялікай колькасцю цыбулі і часнаку.

Думаю, варта пагадзіцца, што рэальныя «гэнсія піпкі» – на самой справе фаршыраваныя шыі, а гусіныя страўнікі – хутчэй, «лянівыя піпкі»🙂.

Калі знайду гэтыя самыя гусіныя шыі – абавязкова нафаршырую. А пакуль – «гэнсія піпкі» ака тушаныя гусіныя страўнікі.

• гусіныя страўнікі – 0, 5 кг
• цыбуля – 2 буйныя цыбуліны (па аб’ёме амаль як страўнікаў)
• часнок – 1 невялікая галоўка
• гусіны тлушч – 2 ст. л.
• соль, спецыі (лаўровы ліст, перац гарошкам, маяран)

---

Гусіныя страўнікі старанна вымыць.
Заліць вадой і давесці да кіпення.
Зліць ваду разам з накіпам.

Страўнікі прамыць.

Зноў напоўніць рондаль халоднай вадой, пакласці страўнікі, лаўровы ліст і перац:

Пасаліць і давесці да кіпення.
Варыць на павольным агні да мяккасці.

Страўнікі прамыць.

Усё гэта робіцца, каб ачысціць гусіныя страўнікі. У некаторых рэцэптах прапануюць проста абварыць кіпенем разоў пяць-шэсць – так таксама можна, бо ўсё залежыць ад стану купленых субпрадуктаў.

У маім выпадку трапіліся ідэальна вымытыя і абрэзаныя страўнікі, дастаткова было іх крыху адварыць.

Звараныя страўнікі дастаць, злёгку астудзіць і нарэзаць на кавалачкі сярэдняга памеру.
Цыбулю нарэзаць на паў- альбо чвэрцьколцы.
Часнок дробна нарэзаць (часнаковы прэс ужываць непажадана):

У рондлі з тоўстым дном разагрэць гусінае сала (папулярны ва ўжытку свіны тлушч быў забаронены правіламі кашруту).
Пакласці нарэзаныя страўнікі і абсмажваць 3-4 хвіліны:

Усыпаць нарэзаную цыбулю:

Абсмажваць да паўпразрыстасці:

Дадаць часнок:

Абсмажваць, пакуль цыбуля не пачне падрумяньвацца:

Заліць вадой так, каб злёгку накрыць змесціва:

Давесці да кіпення.

Затым зменшыць агонь да мінімуму і тушыць 1,5 гадзіны.

Час ад часу памешваць і правяраць на ваду – пры неабходнасці падліваць.
Бліжэй да канца заправіць маяранам.

Традыцыйна падаюць з грэчкай альбо пярлоўкай:

---

Часам разам з вадой дадаюць вяршкі.